Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018
Εκλεκτικιστικές κατοικίες στην Κηφισιά στα χρόνια της «Μπελ Επόκ»
.
Χαρακτηριστικό εκλεκτικιστικό παράδειγμα: η κατοικία της οδού Κόκκοτα 3 στην Κηφισιά, χτισμένη το 1900 για την κόμισα De Brooke
Στις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, οι ομογενείς που επαναπατρίζονται, μαζί με τα κεφάλαιά τους, εγκαινιάζουν στην Ελλάδα τον ευρωπαϊκό τύπο της δεύτερης κατοικίας (villa). Μετά το 1880, επαύλεις αρχίζουν να ανεγείρονται στις παρυφές των μεγάλων αστικών κέντρων. Η δεύτερη κατοικία όφειλε να διαφοροποιείται από το μέγαρο της πόλης, εμφανίζοντας έναν όχι αμιγή κλασικισμό και μια γραφική-ρομαντική σύνθεση, εναρμονισμένη με το ελληνικό τοπίο. Στην Κηφισιά, τόπο παραθερισμού των εύπορων Αθηναίων, σώζονται σήμερα 114 διατηρητέα, χτισμένα ανάμεσα στο 1870 και το 1936. Τα νεοκλασικά της σπίτια είναι λιγοστά. Στον πρώιμο αυστηρό Νεοκλασικισμό (1833-1863) κατατάσσονται εκείνα με τη λιτή διάθεση που αποκλείει τις ρομαντικές εξάρσεις. Στον ώριμο Νεοκλασικισμό (1863-1897) ανήκει η έπαυλη «Χρυσάνθεμο», χτισμένη το 1890, που διατηρεί τα επιμέρους στοιχεία του Νεοκλασικισμού συνδυάζοντάς τα με ελεύθερες και ασύμμετρες κτηριολογικές συνθέσεις. Στον Τσίλερ αποδίδεται η έπαυλη «Ατλαντίς», χτισμένη το 1897. Ο αρχιτέκτονας αντικαθιστά τα ρωμαϊκά μορφολογικά στοιχεία με ελληνικά. Οι εκλεπτυσμένες αναλογίες και η πειθαρχημένη ποικιλία των στοιχείων που δίνουν στη σύνθεση μια κάποια ελευθερία εμπλουτίζουν τελικά τη νεοκλασική συμμετρία του συνόλου. Το 1910, η βίλα Καζούλη παραμορφώνει τις κλασικιστικές αρχές καθώς τις εισάγει στο σύστημα της αναγεννησιακής μορφολογίας.
Το Ρομαντισμό υιοθέτησε και μια άλλη κατηγορία σπιτιών, τα γραφικά «Picturesque» με τις ξύλινες εξωτερικές διακοσμήσεις. Ρυθμολογικά εντάσσονται στην αγροτική αρχιτεκτονική. Κατεξοχήν εικονογραφικό τους πρότυπο υπήρξε η κατοικία του αρχιτέκτονα C.F. Schinkel στο Πότσνταμ (1829-1831). Στην Ελλάδα, ο Τσίλερ συνθέτει με ελληνικά μορφολογικά στοιχεία. Το στιλ του, που ονόμασαν «ελληνοελβετικό», εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη θερινή κατοικία του βασιλιά Γεωργίου στο Τατόι. Οι «γραφικές» κατοικίες διακρίνονται σε εκείνες που είναι συμμετρικές και κλειστές έτσι ώστε, αν αφαιρούνταν τα ξύλινα διακοσμητικά στοιχεία τους θα θύμιζαν έργα του Νεοκλασικισμού, και σε άλλες, στις οποίες κυριαρχεί το πνεύμα της αγροτικής αρχιτεκτονικής και η ελεύθερη διάρθρωση των χώρων. Η κατοικία της οδού Κόκκοτα 3, αν και ανήκει στην πρώτη κατηγορία, με τους δύο ακραίους «μεσαιωνικούς» πύργους της μετατρέπεται σε χαρακτηριστικό εκλεκτικιστικό παράδειγμα. Αλλά και οι κατοικίες της δεύτερης κατηγορίας, παρά το λαϊκό-αγροτικό χαρακτήρα τους, επειδή εμφανίζουν πολλά ετερόκλητα ρυθμολογικά στοιχεία μπορούν να καταταγούν στον εκλεκτικισμό. Το κτήριο του 1910 στην οδό Κασσαβέτη 19, αποτελεί σύζευξη της αγγλικής προαστιακής βίλας με μια πέτρινη διασκευή του ρυθμού Swiss Cottage.
Οι εκλεκτικιστικές κατοικίες είναι πλούσιες σε αναφορές ιστορισμού. Ο Ρομαντισμός προκρίνει ως κύρια πηγή μορφολογικής ανανέωσης τη φρουριακή αρχιτεκτονική και τους πύργους που εκφράζουν τη μυθολογία του Μεσαίωνα. Την πυργοειδή-μεσαιωνική μορφή εκπροσωπεί μια έπαυλη του 1872 στην οδό Εμμ. Μπενάκη 8 και Πεσμαζόγλου που διατηρεί, κατ’ εξαίρεση, μορφές του Νεοκλασικισμού συνδυάζοντάς τες με στοιχεία του γαλλικού Μπαρόκ. Πρόδηλα μεσαιωνικός είναι ο χαρακτήρας του πύργου στην οδό Τατοΐου και Δεληγιάννη, χτισμένος το 1915 σε σχέδια βέλγου αρχιτέκτονα. Στις κατοικίες με γοτθικίζοντα στοιχεία, παραλλαγή των φρουριακών κτισμάτων, ανήκει η κατοικία του 1897 στην οδό Στροφυλίου 25 και Πεσμαζόγλου. Στα βυζαντινίζοντα εκλεκτικιστικά κτήρια ανήκει η έπαυλη της οδού Τατοΐου 31, κατοικία του Ιωάννη Μεταξά από το 1939, που χτίστηκε το 1890 από τους αρχιτέκτονες αδελφούς Αξελούς.
https://www.archaiologia.gr/
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018
Sewing 101: Ένα κάλυμμα για τη ραπτομηχανή μου
April 17, 20154 Comments
Από τότε που αγόρασα την πρώτη μου ραπτομηχανή, σχεδόν τέσσερα χρόνια πριν, ήθελα να της φτιάξω ένα ολοδικό της κάλυμμα. Έβλεπα τόσα όμορφα καλύμματα στο ίντερνετ που το φτωχό πλαστικό με το οποίο την αγόρασα μου φαινόταν τόσο λίγο… Ώσπου κάποια στιγμή το περασμένο καλοκαίρι, μετά από δεκάδες αναβολές, έραψα στην “απλή” ραπτομηχανή μου ένα ροζουλί χαριτωμένο σκεπασματάκι. Το λάτρεψα! Καταρχήν δείχνει τόσο όμορφο πάνω στο γραφείο! Όλα τα καλώδια κρύβονται, μαζί και η ασχήμια τους. Κυρίως όμως η μηχανή προστατεύεται από τις σκόνες, που είναι και το σημαντικότερο!
Κι ενώ η μία ραπτομηχανή μου είχε το σκεπασματάκι της, η δεύτερη, το εργοστάσιο (η κεντητική δηλαδή), έμενε ακάλυπτη και εκτεθειμένη σε σκόνες. Πόσο με ενοχλούσε αυτό δεν φαντάζεστε! Η σκόνη είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για ένα τέτοιο μηχάνημα, και κρίνοντας από το κόστος της απορώ πώς συγχωρούσα στον εαυτό μου να την αφήνει έτσι. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και ένα πρωινό μέσα στις πασχαλινές διακοπές πήρα τον καφέ μου, άδειασα τα κουτιά με τα ρετάλια που περισσεύουν και άρχισα να διαλέγω και να κόβω. Μου πήρε σχεδόν μια ολόκληρη μέρα, αλλά άξιζε τον κόπο! Σκέφτηκα μάλιστα πως ίσως κάποια από εσάς να θέλει να φτιάξει κάτι παρόμοιο, οπότε σας ετοίμασα ένα tutorial με οδηγίες βήμα βήμα. Είναι λίγο σύνθετο και δεν ξέρω πόσο θα σας βοηθήσει (το να φωτογραφίζεις με το ένα χέρι και να δείχνεις με το άλλο είναι βασανιστήριο) γι’ αυτό αν σας προκύψει οποιαδήποτε απορία μη διστάσετε να με ρωτήσετε!
Και τα δύο καλύμματα τα έφτιαξα με τη μέθοδο του patchwork, ενώνοντας δηλαδή πολλά μικρά κομμάτια υφασμάτων. Πρώτα από όλα μέτρησα την επιφάνεια της μηχανής, το πλάτος και το ύψος της. Τα τετραγωνάκια μου θα είχαν μέγεθος 10 επί 10 εκ. οπότε με βάση αυτό υπολόγισα πόσα τετραγωνάκια θα χρειαζόταν κάθε σειρά και πόσες σειρές θα είχα στο σύνολο. Μου βγήκαν 6 τετράγωνα και 10 σειρές, σύνολο 60. Άρχισα να κόβω τα υφάσματα που ήθελα με μεγάλη ακρίβεια, που παίζει κυρίαρχο ρόλο στο patchwork.
Έπειτα τα άπλωσα στο πάτωμα, έκανα συνδυασμούς για να ταιριάξω τα σχέδια και ξεκίνησα να ράβω. Θα σας εξηγήσω πώς να το κάνετε κι εσείς. Παίρνετε την πρώτη σειρά και ενώνετε τα δύο πρώτα τετράγωνα έτσι ώστε οι καλές πλευρές να κοιτιούνται στο εσωτερικό. Ράβετε την μία πλαϊνή πλευρά με περιθώριο ραφής μισό εκατοστό (στο patchwork το συνηθισμένο περιθώριο είναι 1/4 της ίντσας, περίπου 0.6 εκ. δηλαδή). Προσέχετε να κρατήσετε το ίδιο περιθώριο σε όλα τα τετράγωνα, είναι πάρα πολύ σημαντικό!
Συνεχίστε με τον ίδιο τρόπο να ενώνετε τα τετράγωνα όλης της σειράς ένα ένα και έπειτα με το σίδερο ανοίξτε τη ραφή και σιδερώστε την όπως φαίνεται στην εικόνα. Προχωρήστε με την επόμενη σειρά, μέχρι να της ράψετε όλες.
Στη συνέχεια, θα ενώσετε τις σειρές μεταξύ τους. Παίρνετε την πρώτη με τη δεύτερη και πάλι βάζετε τη μία πάνω στην άλλη με τις καλές πλευρές να κοιτάζονται στο εσωτερικό. Ράβετε με το ίδιο περιθώριο ραφής και σιδερώνετε.
Μόλις ενώσετε όλες τις σειρές μεταξύ τους θα έχετε ένα μεγάλο κομμάτι ύφασμα. Το σιδερώνετε κι αυτό καλά.
Τώρα θα διαλέξετε ένα ύφασμα για το εσωτερικό του καλύμματος. Εγώ διάλεξα πράσινο πουά. Χρησιμοποιώντας το πρώτο κομμάτι (αυτό με τα τετραγωνάκια) σαν πατρόν, κόβετε το εσωτερικό ύφασμα, ώστε να έχουν ίδια διάσταση. Κόβετε επίσης και βάτα με τον ίδιο τρόπο.
Με μία μεζούρα μετρήστε τα πλαϊνά της ραπτομηχανής σας. Ύψος και μήκος. Σε αυτές τις διαστάσεις θα κόψετε τέσσερα ορθογώνια από ύφασμα της επιλογής σας (εγώ διάλεξα πάλι πράσινο πουά).
Τώρα θα ξεκινήσετε να φτιάχνετε το κάλυμμα. Θα πάρετε το εσωτερικό ύφασμα και θα βάλετε τη βάτα από κάτω του (από την ανάποδη πλευρά του). Έπειτα στη μία γωνία του θα βάλετε το ένα ορθογώνιο κομμάτι με τις καλές πλευρές να κοιτάζονται, όπως στη φωτογραφία. Θα πρέπει να εφάπτεται ακριβώς στη γωνία. Θα πιάσετε καλά με καρφίτσες ειδικά τη γωνία και θα γυρίσετε το ύφασμα συνεχίζοντας να καρφιτσώνεται την άλλη πλευρά. Θα κάνετε το ίδιο μέχρι να καρφιτσώσετε τις τρεις πλευρές του ορθογωνίου. Θα επαναλάβετε την ίδια διαδικασία για την ακριβώς απέναντι πλευρά. Έτσι θα σχηματιστεί η θήκη. Θα γαζώσετε γύρω γύρω με περιθώριο ραφής μισό εκατοστό.
Τώρα θα κάνετε ακριβώς το ίδιο και για την εξωτερική θήκη, θα ράψετε δηλαδή με τον ίδιο τρόπο τα άλλα δύο ορθογώνια πάνω στο ύφασμα της εξωτερικής πλευράς (αυτό με τα τετραγωνάκια).
Με αυτό τον τρόπο θα σχηματιστούν δύο θήκες.
Γυρίστε τη μία με την καλή πλευρά προς τα έξω και βάλτε τη μία θήκη μέσα στην άλλη με τις καλές πλευρές να κοιτάζονται στο εσωτερικό. Τώρα θα γαζώσετε την κάτω πλευρά τους γύρω γύρω, αφήνοντας μία τρύπα για να γυρίσετε την θήκη από την καλή. Θα κλείσετε τη θήκη ράβοντας τη στο χέρι και θα τη σιδερώσετε καλά. Και το κάλυμμα θα είναι έτοιμο!
Προφυλάξτε τη ραπτομηχανή σας κάνοντας την ταυτόχρονα όμορφη
Αξίζει τον κόπο!
Happy sewing,
Από τότε που αγόρασα την πρώτη μου ραπτομηχανή, σχεδόν τέσσερα χρόνια πριν, ήθελα να της φτιάξω ένα ολοδικό της κάλυμμα. Έβλεπα τόσα όμορφα καλύμματα στο ίντερνετ που το φτωχό πλαστικό με το οποίο την αγόρασα μου φαινόταν τόσο λίγο… Ώσπου κάποια στιγμή το περασμένο καλοκαίρι, μετά από δεκάδες αναβολές, έραψα στην “απλή” ραπτομηχανή μου ένα ροζουλί χαριτωμένο σκεπασματάκι. Το λάτρεψα! Καταρχήν δείχνει τόσο όμορφο πάνω στο γραφείο! Όλα τα καλώδια κρύβονται, μαζί και η ασχήμια τους. Κυρίως όμως η μηχανή προστατεύεται από τις σκόνες, που είναι και το σημαντικότερο!
Κι ενώ η μία ραπτομηχανή μου είχε το σκεπασματάκι της, η δεύτερη, το εργοστάσιο (η κεντητική δηλαδή), έμενε ακάλυπτη και εκτεθειμένη σε σκόνες. Πόσο με ενοχλούσε αυτό δεν φαντάζεστε! Η σκόνη είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για ένα τέτοιο μηχάνημα, και κρίνοντας από το κόστος της απορώ πώς συγχωρούσα στον εαυτό μου να την αφήνει έτσι. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και ένα πρωινό μέσα στις πασχαλινές διακοπές πήρα τον καφέ μου, άδειασα τα κουτιά με τα ρετάλια που περισσεύουν και άρχισα να διαλέγω και να κόβω. Μου πήρε σχεδόν μια ολόκληρη μέρα, αλλά άξιζε τον κόπο! Σκέφτηκα μάλιστα πως ίσως κάποια από εσάς να θέλει να φτιάξει κάτι παρόμοιο, οπότε σας ετοίμασα ένα tutorial με οδηγίες βήμα βήμα. Είναι λίγο σύνθετο και δεν ξέρω πόσο θα σας βοηθήσει (το να φωτογραφίζεις με το ένα χέρι και να δείχνεις με το άλλο είναι βασανιστήριο) γι’ αυτό αν σας προκύψει οποιαδήποτε απορία μη διστάσετε να με ρωτήσετε!
Και τα δύο καλύμματα τα έφτιαξα με τη μέθοδο του patchwork, ενώνοντας δηλαδή πολλά μικρά κομμάτια υφασμάτων. Πρώτα από όλα μέτρησα την επιφάνεια της μηχανής, το πλάτος και το ύψος της. Τα τετραγωνάκια μου θα είχαν μέγεθος 10 επί 10 εκ. οπότε με βάση αυτό υπολόγισα πόσα τετραγωνάκια θα χρειαζόταν κάθε σειρά και πόσες σειρές θα είχα στο σύνολο. Μου βγήκαν 6 τετράγωνα και 10 σειρές, σύνολο 60. Άρχισα να κόβω τα υφάσματα που ήθελα με μεγάλη ακρίβεια, που παίζει κυρίαρχο ρόλο στο patchwork.
Έπειτα τα άπλωσα στο πάτωμα, έκανα συνδυασμούς για να ταιριάξω τα σχέδια και ξεκίνησα να ράβω. Θα σας εξηγήσω πώς να το κάνετε κι εσείς. Παίρνετε την πρώτη σειρά και ενώνετε τα δύο πρώτα τετράγωνα έτσι ώστε οι καλές πλευρές να κοιτιούνται στο εσωτερικό. Ράβετε την μία πλαϊνή πλευρά με περιθώριο ραφής μισό εκατοστό (στο patchwork το συνηθισμένο περιθώριο είναι 1/4 της ίντσας, περίπου 0.6 εκ. δηλαδή). Προσέχετε να κρατήσετε το ίδιο περιθώριο σε όλα τα τετράγωνα, είναι πάρα πολύ σημαντικό!
Συνεχίστε με τον ίδιο τρόπο να ενώνετε τα τετράγωνα όλης της σειράς ένα ένα και έπειτα με το σίδερο ανοίξτε τη ραφή και σιδερώστε την όπως φαίνεται στην εικόνα. Προχωρήστε με την επόμενη σειρά, μέχρι να της ράψετε όλες.
Στη συνέχεια, θα ενώσετε τις σειρές μεταξύ τους. Παίρνετε την πρώτη με τη δεύτερη και πάλι βάζετε τη μία πάνω στην άλλη με τις καλές πλευρές να κοιτάζονται στο εσωτερικό. Ράβετε με το ίδιο περιθώριο ραφής και σιδερώνετε.
Μόλις ενώσετε όλες τις σειρές μεταξύ τους θα έχετε ένα μεγάλο κομμάτι ύφασμα. Το σιδερώνετε κι αυτό καλά.
Τώρα θα διαλέξετε ένα ύφασμα για το εσωτερικό του καλύμματος. Εγώ διάλεξα πράσινο πουά. Χρησιμοποιώντας το πρώτο κομμάτι (αυτό με τα τετραγωνάκια) σαν πατρόν, κόβετε το εσωτερικό ύφασμα, ώστε να έχουν ίδια διάσταση. Κόβετε επίσης και βάτα με τον ίδιο τρόπο.
Με μία μεζούρα μετρήστε τα πλαϊνά της ραπτομηχανής σας. Ύψος και μήκος. Σε αυτές τις διαστάσεις θα κόψετε τέσσερα ορθογώνια από ύφασμα της επιλογής σας (εγώ διάλεξα πάλι πράσινο πουά).
Τώρα θα ξεκινήσετε να φτιάχνετε το κάλυμμα. Θα πάρετε το εσωτερικό ύφασμα και θα βάλετε τη βάτα από κάτω του (από την ανάποδη πλευρά του). Έπειτα στη μία γωνία του θα βάλετε το ένα ορθογώνιο κομμάτι με τις καλές πλευρές να κοιτάζονται, όπως στη φωτογραφία. Θα πρέπει να εφάπτεται ακριβώς στη γωνία. Θα πιάσετε καλά με καρφίτσες ειδικά τη γωνία και θα γυρίσετε το ύφασμα συνεχίζοντας να καρφιτσώνεται την άλλη πλευρά. Θα κάνετε το ίδιο μέχρι να καρφιτσώσετε τις τρεις πλευρές του ορθογωνίου. Θα επαναλάβετε την ίδια διαδικασία για την ακριβώς απέναντι πλευρά. Έτσι θα σχηματιστεί η θήκη. Θα γαζώσετε γύρω γύρω με περιθώριο ραφής μισό εκατοστό.
Τώρα θα κάνετε ακριβώς το ίδιο και για την εξωτερική θήκη, θα ράψετε δηλαδή με τον ίδιο τρόπο τα άλλα δύο ορθογώνια πάνω στο ύφασμα της εξωτερικής πλευράς (αυτό με τα τετραγωνάκια).
Με αυτό τον τρόπο θα σχηματιστούν δύο θήκες.
Γυρίστε τη μία με την καλή πλευρά προς τα έξω και βάλτε τη μία θήκη μέσα στην άλλη με τις καλές πλευρές να κοιτάζονται στο εσωτερικό. Τώρα θα γαζώσετε την κάτω πλευρά τους γύρω γύρω, αφήνοντας μία τρύπα για να γυρίσετε την θήκη από την καλή. Θα κλείσετε τη θήκη ράβοντας τη στο χέρι και θα τη σιδερώσετε καλά. Και το κάλυμμα θα είναι έτοιμο!
Προφυλάξτε τη ραπτομηχανή σας κάνοντας την ταυτόχρονα όμορφη
Αξίζει τον κόπο!
Happy sewing,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)