Πώς να θεραπεύσετε τους πόνους στις αρθρώσεις σας σε 7 μόλις μέρες!

Η μαγική συνταγή που θα θεραπεύσει τους πόνους στην μέση, στις αρθρώσεις και στα πόδια
σε μόλις 7 ημέρες .


Πριν από καιρό διάβασα τη συμβουλή ενός στρατιωτικού γιατρού σχετικά με το πώς να
κρατήσετε τις αρθρώσεις σας σε καλή κατάσταση και ταυτόχρονα να εξαλειφθούν πολλά
από τα προβλήματα που συνδέονται με αυτά. Έλεγξα για τον εαυτό μου, τους φίλους μου
και ο ίδιος πεπεισμένος ότι αυτή η συνταγή ήταν πραγματικά – ένα θαύμα!
Εάν έχετε προβλήματα με στις αρθρώσεις, την πλάτη, τα πόδια, ή το λαιμό, αυτή είναι
η συνταγή για εσάς.



Η συνταγή έχει ως εξής:


– Σε Κάθε κατάστημα μπορείτε να αγοράσετε 150 γρ βρώσιμη ζελατίνη (150γρ
– για θεραπεία ενός μήνα.


– Το βράδυ, ρίξτε 5 γρ ζελατίνη (σε δύο επίπεδα κουταλάκια του γλυκού) και
ένα τέταρτο φλιτζάνι κρύο (από το ψυγείο) νερό.


– Ανακινείστε και αφήστε το να σταθεί μέχρι το πρωί (εκτός ψυγείου).


– Η ζελατίνη θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε ζελέ τη διάρκεια της νύχτας.


– Το πρωί, πιείτε το μείγμα με άδειο στομάχι. Μπορείτε να προσθέσετε χυμό
και να φτιάξετε ένα μείγμα μελιού με νερό ή να ανακατέψετε με γιαούρτι ή ξινή κρέμα.
Ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο της αρεσκείας σας..


– Όσοι άνθρωποι παραπονέθηκαν για πόνο στις αρθρώσεις, την πλάτη, τα πόδια,
πόνο στη σπονδυλική στήλη, το λαιμό κλπ μετά από μια εβδομάδα παύουν να υφίστανται.


-Η Διάρκεια της θεραπείας είναι ένας μήνας. Επαναλάβετε ξανά σε 6 μήνες.
Αυτός είναι ένας τρόπος για την αποκατάσταση της «λίπανσης» των αρθρώσεων.


Γιατί είναι η ζελατίνη είναι τόσο ευεργετική για τις αρθρώσεις;


Ζελατίνη – ένα προϊόν ζωικής προέλευσης, που λαμβάνεται στο αποτέλεσμα της
επεξεργασίας του συνδετικού ιστού των Μεγάλων κερασφόρων ζώων – τένοντες,
οστά, χόνδρος, κολλαγόνο είναι στην πραγματικότητα στην πιο αγνή της μορφή.
Έχει θετική επίδραση στην κατάσταση των εσωτερικών ινών και μικρών σκαφών.


Έχει δύο αμινοξέα: προλίνη και hidrosiprolin(υδροξυπρολίνη), οι οποίες έχουν
θετικό αντίκτυπο στην ανάκαμψη του συνδετικού ιστού. Ζελατίνης σε θέση
να αυξήσει την ανάπτυξη και την έκταση του συνδετικού ιστού, η οποία είναι πολύ
σημαντική σε νοσούσες αρθρώσεις.


*Η προλίνη (σύντμηση Pro ή P) είναι ένα α-αμινοξύ. Είναι ένα από τα πρωτεϊνογενετικά
αμινοξέα και στο DNA κωδικοποιείται με τα κωδικόνια CCU, CCC, CCA, και CCG.
Ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να συνθέσει προλίνη από άλλες ενώσεις, άρα δεν
είναι διατροφικός απαραίτητο αμινοξύ. Είναι το μοναδικό πρωτεϊνικό αμινοξύ
το οποίο ενσωματώνει στο μόριό του μια δευτεροταγή αμίνη, δηλαδή το αμινικό
άζωτο ενώνεται με δύο αλκυλομάδες (R1-N(H)-R2).


*Η υδροξυπρολίνη είναι ένα αμινοξύ που βρίσκεται στο κολλαγόνο.
Η απέκκριση της υδροξυπρολίνης στα ούρα είναι ένας χρήσιμος δείκτης
του μεταβολισμού
(αποδόμησης) του κολλαγόνου. Αντανακλά τον ρυθμό αποδόμησης των
οστών και έτσι είναι μία καλή εξέταση για την παρακολούθηση της
κατάστασης στη νόσο Paget.


Η ζελατίνη είναι ένα χρήσιμο προϊόν εξαιρετικής ποιότητας
για τη βελτίωση της υγείας:


– Ενισχύει τις αρθρώσεις και καρδιακό μυ
– Βελτιώνει το μεταβολισμό
– Αυξάνει την πνευματική ικανότητα
– Διατηρεί τη κατάσταση του δέρματος υγιή
– Δίνει ελαστικότητα και την αντοχή των τενόντων και των συνδέσμων
– Εμποδίζει την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης και της οστεοαρθρίτιδας
– Οδηγεί σε βελτίωση της ανάπτυξης και τη δομή των μαλλιών και των
νυχιών (βλ σπιτικό σαμπουάν με ζελατίνη και μάσκα ζελατίνη για όλους
τους τύπους μαλλιών)
– Αναντικατάστατο στη δυσπλασία


Ακολουθήστε την συνταγή και θα δείτε ότι τα αποτελέσματα είναι αξιοσημείωτα.
http://www.sdna.gr/

Κουμ κουάτ: Το εξωτικό, «χρυσό πορτοκάλι» του Ιονίου

Χρώμα, άρωμα, γεύση και μια διαδρομή που ξεκινάει από την Άπω Ανατολή και φτάνει ως τα κερκυραϊκά καντούνια. Μια τόσο μεγάλη ιστορία κλεισμένη σε έναν τόσο μικρό καρπό.

Ταυτισμένο με την Κέρκυρα και τα παραδοσιακά της προϊόντα, το κουμ κουάτ -αυτή η ιδιότυπη ποικιλία μικρού πορτοκαλιού- έχει τις ρίζες του στη μακρινή Κίνα. Η δε κατά λέξη μετάφρασή του από τα κινεζικά (kam kwat) σημαίνει «χρυσό πορτοκάλι». Η βαθιά σχέση που το σύνδεσε με το Νησί των Φαιάκων οφείλεται στο βρετανικό «πέρασμα» από το νησί –άρχισε να καλλιεργείται το 1924 στο βόρειο τμήμα, χάρη στον Βρετανό γεωπόνο Sidney Louis Walter Merlin (σ.σ. τον γνωστό Μέρλιν, που έδωσε το όνομά του και στη δημοφιλή ποικιλία πορτοκαλιών), που «εισήγαγε» το φυτό στο κτήμα του. Έμπειρος επιστήμονας και έμπειρος ταξιδιώτης, ο Μέρλιν, διέκρινε τότε πως υπήρχε μεγάλη επιχειρηματική δυναμική στην καλλιέργεια του φρούτου -δεν μπορούσε βέβαια να φανταστεί πως θα γινόταν σήμα κατατεθέν του νησιού. Κι όμως, το κουμ κουάτ καλλιεργείται έκτοτε εκτεταμένα στη βόρεια πλευρά της Κέρκυρας, στον κάμπο Νυμφών, όπου το έδαφος, το ήπιο κλίμα και το νερό της περιοχής (ειδικά το χειμώνα) ευνοούν την ανάπτυξη και την καρποφορία του. Οι καλλιέργειες καλύπτουν συνολικά πολλές εκατοντάδες στρέμματα, ενώ απ' την ετήσια παραγωγή σημαντικό κομμάτι εξάγεται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Σήμερα δεν υπάρχει επισκέπτης του νησιού που να μην έχει δοκιμάσει το παραδοσιακό λικέρ κουμ κουάτ, το γλυκό του κουταλιού και τη μαρμελάδα που φτιάχνεται από το μικρό εξωτικό πορτοκαλάκι. Κάποιοι μάλιστα δεν παραλείπουν να περάσουν κι απ' το εργοστάσιο παραγωγής Κουμ Κουάτ του Μαυρομάτη, προκειμένου να μυηθούν στον αρωματικό κόσμο του εμβληματικού για την Κέρκυρα εσπεριδοειδούς, που απ' το 1994 έχει χαρακτηριστεί προϊόν ΠΓΕ (Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης).

Η φλούδα κάνει τη διαφορά. Το κουμ κουάτ φτάνει σε ύψος ως και τα 2,5 μέτρα. Τα άνθη του μοιάζουν μ’ αυτά της πορτοκαλιάς, ο καρπός του είναι στρογγυλός ή ωοειδής (ανάλογα με το είδος), έχει πορτοκαλοκίτρινο χρώμα και διάμετρο που φτάνει τα 4 εκατοστά. Ωριμάζει το Δεκέμβριο και η καταλληλότερη περίοδος για το μάζεμά του είναι τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στο ψύχος - περισσότερο απ’ όλα τα εσπεριδοειδή. Επίσης, σε αντίθεση μ’ αυτά, το κουμ κουάτ τρώγεται ολόκληρο, με τη φλούδα του. Ακριβώς αυτή η αντίθεση, της στυφής σάρκας και της παχιάς γλυκιάς φλούδας, είναι ένας γευστικός «δυναμίτης». Χρειάζονται ελάχιστα δευτερόλεπτα για να ανακαλύψει κανείς την ιδιαίτερη γεύση του μικροσκοπικού αυτού φρούτου. Φρέσκια και ξινή, έχει ελαιώδη υφή και αφήνει στη γλώσσα μια πικάντικη και έντονη αίσθηση χάρη στη χημική ουσία citronelly acetate. Λόγω ακριβώς αυτής της οξείας, γλυκόπικρης γεύσης του, λίγοι το προτιμούν ωμό. Οι «μυημένοι» το θεωρούν καταπληκτικό ως επιδόρπιο, είτε ως φρουί γλασέ πάνω από γιαούρτι, παγωτό ή πανακότα είτε μέσα σε κέικ ή τσουρέκι, ενώ ταιριάζει εξαιρετικά με σοκολάτα, καφέ και καραμέλα. Δοκιμάστε το επίσης σε αλμυρό πιάτο και θα σας αποζημιώσει.

Το κερκυραϊκό λικέρ. Το παραδοσιακό ποτό της Κέρκυρας καταλαμβάνει περίοπτη θέση στην κάβα κάθε σπιτιού χάρη στη μοναδική γεύση του, η οποία οφείλεται στα αιθέρια έλαια που περιέχονται στον καρπό και τα άνθη του κουμ κουάτ. Σπαρμένα σ’ όλο το νησί, τα μικρά ποτοποιεία παράγουν το λικέρ με το κρυστάλλινο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα, τα ρωμαλέα αρώματα εσπεριδοειδών και μπαχαρικών και τη γλυκόξινη γεύση. Σερβίρεται είτε σκέτο, με παγάκια, είτε αναμεμειγμένο με χυμούς ή δυνατά ποτά (ουίσκι, βότκα, μπράντι κ.ά.)

Λικέρ κουμ κουάτ

Υλικά: 1 κιλό κουμ κουάτ, 1 κιλό ζάχαρη, 1 λίτρο οινόπνευμα άσπρο, οινοποιίας, 2-3 ξυλάκια κανέλας, 1 βανίλια

Παρασκευή: Πλένουμε τα φρούτα και τα κόβουμε στη μέση. Ρίχνουμε σε γυάλινο βάζο τα κουμ κουάτ, τη ζάχαρη, τα μυρωδικά και το οινόπνευμα. Κλείνουμε το βάζο και το αφήνουμε σε σκιερό μέρος για ένα μήνα περίπου. Κατόπιν στραγγίζουμε σε καθαρή και αποστειρωμένη φιάλη το λικέρ. Η αποστράγγιση είναι καλό να γίνεται με φίλτρο του καφέ (χάρτινο). Το λικέρ μας είναι έτοιμο!

Γλυκό του κουταλιού κουμ κουάτ

Υλικά: 1 κιλό κουμ κουάτ (κατά προτίμηση μικρά), 1,5 κιλό ζάχαρη, 1.300 γρ. νερό, ο χυμός δύο λεμονιών

Παρασκευή: Ξύνουμε ελαφρά τα κουμ κουάτ στη λεπτή μεριά του τρίφτη και αφαιρούμε τα κουκούτσια με το ειδικό εργαλείο ή με ένα καρφί. Τα τοποθετούμε σε κατσαρόλα σκεπασμένα με νερό και τα βράζουμε για 10’. Τα στραγγίζουμε ρίχνοντας ζεστό νερό και τα ξαναβράζουμε για επιπλέον 10’. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία μέχρι να ξεπικρίσουν και να μαλακώσουν τα φρούτα. Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα βάζουμε σε μεγάλο μπολ, σκεπασμένα με κρύο νερό, για μία μέρα. Την επομένη τα στραγγίζουμε καλά και τα πατάμε για να φύγει το νερό από το εσωτερικό τους. Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό σε κατσαρόλα για να βράσει, για 10’ περίπου. Ρίχνουμε τα κουμ κουάτ και βράζουμε για επιπλέον 15’. Τα αφήνουμε να σταθούν στο σιρόπι μέχρι την επόμενη μέρα. Την επομένη ρίχνουμε το χυμό των λεμονιών και συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να δέσει το σιρόπι. Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει και το τοποθετούμε σε αποστειρωμένα βαζάκια.

Μαρμελάδα κουμ κουάτ

Υλικά: 1 κιλό κουμ κουάτ, 2 λίτρα νερό, 1 κιλό ζάχαρη, 1 μεγάλο λεμόνι

Παρασκευή: Κόβουμε στη μέση τα φρούτα και αφαιρούμε τα κουκούτσια (τα κρατάμε στην άκρη). Βάζουμε τα κουμ κουάτ σε μεγάλη λεκάνη και τα σκεπάζουμε με ζεστό νερό. Αλλάζουμε το νερό συχνά για μία μέρα. Την επομένη τα στραγγίζουμε και τα ψιλοκόβουμε ή τα αλέθουμε στο μπλέντερ. Τα τοποθετούμε σε κατσαρόλα, τα σκεπάζουμε με νερό και τα αφήνουμε για μία ημέρα. Στη συνέχεια βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε μέσα τα κουκούτσια (σε διχτάκι). Βράζουμε για μισή ώρα περίπου και ρίχνουμε τη ζάχαρη, ανακατεύοντας για να διαλυθεί. Δυναμώνουμε τη φωτιά και βράζουμε μέχρι να δέσει καλά η μαρμελάδα, ανακατεύοντας συνεχώς. Στο τέλος αφαιρούμε το διχτάκι με τα κουκούτσια. Μόλις κρυώσει, τοποθετούμε τη μαρμελάδα σε γυάλινα, αποστειρωμένα βαζάκια.

Tags: Ελλάδα, Κέρκυρα, κουμ κουάτ, παράδοση

Ποια απ' τα παροδοσιακά γλυκά μας παχαίνουν περισσότερο;

Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, βασιλόπτα... Γιορτές χωρίς γλυκίσματα δε γίνονται, ωστόσο δε μας επιβαρύνουν θερμιδικά όλα το ίδιο.

Ένα μεγάλο μελομακάρονο μας δίνει περίπου 130 με 150 θερμίδες κι ένας κουραμπιές 150 με 180 θερμίδες. Μπορεί, ανάλογα το μέγεθος και τη συνταγή, κουραμπιέδες και μελομακάρονα να έχουν κάποιες φορές σχεδόν τις ίδιες θερμίδες, αλλά, όπως σημειώνεται σε σχετικό άρθρο τηςΕφημερίδας των Συντακτών, συγκρίνοντας τη διατροφική αξία τους τα μελομακάρονα υπερέχουν: δεν περιέχουν καθόλου ζωικό λίπος, ενώ περιέχουν πολύτιμα για το καρδιαγγειακό σύστημα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαιόλαδο).

Επίσης, το ελαιόλαδο, η κανέλα, το πορτοκάλι και το μέλι είναι καλές πηγές θρεπτικών και αντιοξειδωτικών ουσιών. Απ' την άλλη, οι κουραμπιέδες περιέχουν επιβαρυντικά για τον οργανισμό κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη, τα οποία προέρχονται από το ζωικό βούτυρο και τους κρόκους των αυγών.

Οι δίπλες μάς δίνουν τις λιγότερες θερμίδες. Αποδίδουν 87 θερμίδες ανά 30 γραμμάρια και παρασκευάζονται με βασικά συστατικά το αλεύρι, τα αυγά, το ελαιόλαδο, το μέλι, την κανέλα και τα καρύδια. Περιέχουν, δε, και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαιόλαδο) και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (καρύδια). Η περιεκτικότητά τους σε αντιοξειδωτικές ουσίες είναι υψηλή, καθώς τα συστατικά τους, δηλαδή το ελαιόλαδο, τα καρύδια και η κανέλα, είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά στοιχεία.

Η βασιλόπιτα είναι το πιο παχυντικό γλυκό των εορτών καθώς ένα κομμάτι της μας δίνει πάνω από 380 θερμίδες. Το συγκεκριμένο γλυκό παρασκευάζεται με μεγάλες ποσότητες βουτύρου και αρκετά αυγά, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα.

http://www.icookgreek.com/

6 διατροφικοί συνδυασμοί που πρέπει να αποφεύγουμε

Κάποιες τροφές συνδυάζονται και ενισχύουν η μία τη δράση της άλλης. Τα χημικά τους συστατικά ενώνονται και μας προσφέρουν ακόμα μεγαλύτερη προστασία. Κάποια άλλα φαγητά, όμως, δεν συνδυάζονται καλά, αφήνοντάς μας πρησμένους, αυξάνοντας κατακόρυφα το σάκχαρο και μειώνοντας την απορρόφηση πολύτιμων θρεπτικών συστατικών.

Δείτε έξι από τους απαγορευμένους συνδυασμούς.

Τσάι + γάλα

Το μαύρο τσάι είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, που καταπολεμούν τις φλεγμονές με τις οποίες συνδέονται πολλές χρόνιες παθήσεις, όπως ο διαβήτης. Προσθέτοντας όμως ακόμα και λίγο γάλα (αγελαδινό ή σόγιας) στην κούπα μας, καταστρέφουμε αυτά τα οφέλη. Οι πρωτεΐνες του γάλακτος δένονται με τα αντιοξειδωτικά και κάνουν την απορρόφησή τους από τον οργανισμό μας αδύνατη. Επιπλέον, η καφεΐνη του τσαγιού μειώνει την απορρόφηση του ασβεστίου, καθιστώντας και τις δύο τροφές άχρηστες. Μια καλή εναλλακτική είναι να προσθέσουμε στο τσάι μας λίγο λεμόνι – που θα ενισχύσει την αντιοξειδωτική δράση.

Λευκό ψωμί + μαρμελάδα

Από τα πιο κλασικά πρωινά και από τα πιο επικίνδυνα. Οι απλοί υδατάνθρακες εκτοξεύουν τα επίπεδα του σακχάρου. Συνεπώς, όταν τους καταναλώνουμε μαζί (όπως το λευκό ψωμί και την μαρμελάδα – ή, έναν άλλο πιθανό συνδυασμό, αναψυκτικά και τηγανιτές πατάτες) τα αποτελέσματα μπορούν να είναι καταστροφικά. Το σάκχαρο αυξάνεται και το σώμα πρέπει να παράγει ινσουλίνη από το πάγκρεας για να το ελαττώσει. Όταν, εν τέλει, τα επίπεδα του σακχάρου υποχωρήσουν, μαζί του θα πέσουν η ενέργεια και η διάθεσή μας. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, αν συμβαίνει για πολύ καιρό; Το πάγκρεας υπολειτουργεί, ο οργανισμός αναπτύσσει ανοχή στην ινσουλίνη και ακολουθεί ο διαβήτης. Για αυτό είναι σημαντικό να επιλέγουμε ψωμί ολικής άλεσης.

Σαλάτα + dressing χωρίς λιπαρά

Το να αποφεύγουμε τα λιπαρά στη σαλάτα μας είναι μεγάλο λάθος. Πολλά θρεπτικά συστατικά, που συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου, καρδιαγγειακής νόσου και εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας του ματιού, απορροφώνται καλύτερα από τον οργανισμό όταν συνδυάζονται με ένα dressing που έχει πλήρη περιεκτικότητα σε λιπαρά. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως είναι σωστό να πνίγουμε τη σαλάτα μας σε ένα dressing μαγιονέζας—το ελαιόλαδο είναι η καλύτερη και πιο υγιεινή επιλογή.

Αλκοόλ + καφεΐνη

Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο: πίνουμε λίγο κρασί με το φαγητό, μας φέρνει υπνηλία, και μετά θέλουμε μια κούπα καφέ να μας τονώσει. Η ενέργεια που μας προσφέρει η καφεΐνη κατά κάποιο τρόπο κρύβει το πόσο μεθυσμένοι είμαστε, με αποτέλεσμα να μην είμαστε σίγουροι πόσο καλά λειτουργούμε. Το ίδιο συμβαίνει και με ποτά που περιέχουν καφεΐνη, όπως βότκα με κάποιο energy drink. Μελέτες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που συνδυάζουν αυτά τα δύο συστατικά, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν κάποιο ατύχημα.

Όσπρια + κόκκινο κρασί

Το κόκκινο κρασί περιέχει τανίνες, οι οποίες όταν “μπλέκονται” με σίδηρο που προέρχεται από φυτικές πηγές (όπως αυτόν που βρίσκουμε στα όσπρια) σταματούν την απορρόφησή του από τον οργανισμό. Και αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα, καθώς ο φυτικός σίδηρος αποτελεί ήδη αρκετά δύσκολη ουσία στην απορρόφηση.

Burgers + μπύρα

Άλλος ένας κλασικός αλλά θανάσιμος συνδυασμός. Και οι δύο αυτές τροφές αποδομούνται στο συκώτι, το οποίο βάζει σε προτεραιότητα το αλκοόλ, καθώς αποτελεί τοξίνη για τον οργανισμό. Αυτό σημαίνει πως τα κορεσμένα, επικίνδυνα λιπαρά του burger θα κυκλοφορούν ανενόχλητα στο σώμα, προσθέτοντας τον εαυτό τους στους ιστούς του λίπους. Οπότε, εκτός του ότι κάνουμε ένα ήδη παχυντικό φαγητό ακόμα χειρότερο, το λίπος κάνει τις τροφές να χωνεύονται πιο αργά, με αποτέλεσμα να νιώθουμε πρησμένοι ακόμα και για ώρες μετά το γεύμα.

Tags: διατροφή, υγεία

http://www.icookgreek.com/

Γλυκά και φαγητά των γιορτών που έφεραν μαζί τους οι Καππαδόκες

Παραδόσεις και έθιμα που έρχονται από το βάθος του χρόνου, με ρίζες ή επιρροές από την Αρχαιότητα, τη θρησκεία και την ιστορία ενός τόπου μακρινού, έφεραν μαζί οι πρόσφυγες του 1924 από τη Καισάρεια της Καππαδοκίας στη νέα τους πατρίδα, τη Νεοκαισάρεια Ιωαννίνων.

ΠΗΓΗ: www.pontos-news.gr

Οι πρόσφυγες, άνθρωποι με μεγάλη πίστη, είχαν πρώτη προτεραιότητα να χτίσουν ένα ναό αφιερωμένο στον «δικό τους Άγιο», τον επίσκοπο Καισαρείας Μέγα Βασίλειο. Από τα πρώτα Χριστούγεννα της εγκατάστασης έως σήμερα, οι κάτοικοι της Νεοκαισάρειας στήνουν στην πλατεία του χωριού δύο καλύβες. Η πρώτη είναι αφιερωμένη στη γέννηση του θείου βρέφους. Η δεύτερη είναι αφιερωμένη στον άγιο της Πρωτοχρονιάς, τον Μέγα Βασίλειο. «Για να μας θυμίζει ότι έρχεται από την Καισάρεια –όπως λένε τα κάλαντά μας–, κρατάει πένα, χαρτί και βιβλία, είναι φιλάνθρωπος, φοράει μόνο το ράσο του, χωρίς να σέρνουν το έλκηθρο τάρανδοι και ελάφια», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η πρόεδρος του Μικρασιατικού Συλλόγου Νεοκαισάρειας Ιωαννίνων Αναστασία Παπάζογλου. Πιστή στην παράδοση, η κάθε οικογένεια στην Νεοκαισάρεια τηρεί με ευλάβεια τα έθιμα της πατρίδας. Τις ημέρες των γιορτών, γλυκά και φαγητά έχουν το δικό τους συμβολισμό.

Το χερσέ (σιτάρι μαζί με κοτόπουλο) οι πρόσφυγες το θεωρούν φαγητό ευλογημένο από την Παναγιά. Οι νοικοκυρές μαγειρεύουν το χερσέ την παραμονή των Χριστουγέννων· προτού σερβίρουν την οικογένειά τους, πηγαίνουν πιάτα με φαγητό στους γείτονες. Το σιτάρι (τροφή για τα ζώα) και το κοτόπουλο (τροφή για τους ανθρώπους) συμβολίζουν την επάρκεια των αγαθών στο κάθε σπίτι. Σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία βρήκε τη συγκεκριμένη τροφή κοντά στη φάτνη, ταΐστηκε και τάισε. Γι’ αυτό είναι το ευλογημένο φαγητό των Καππαδόκων, γι’ αυτό και το μοιράζουν.

Ο κετές και το σινί. Εδέσματα των γιορτών, που δεν λείπουν από κανένα σπίτι, είναι ο κετές και το σινί. Το σινί γίνεται με χειροποίητο φύλλο, καρύδια και καμένο αλεύρι. Ο κετές είναι ένα είδος άγλυκου κουραμπιέ ή μπουγάτσας – το μυστικό του βρίσκεται στο βούτυρο και στο καμένο αλεύρι.

Ο καϊγκανάς, μια παραλλαγή ομελέτας με αυγά, αλεύρι και μέλι (το φούστορον των Ποντίων) θεωρούνταν φαγητό του γάμου και των γεννήσεων. Την ημέρα του γάμου τάιζαν με τη συγκεκριμένη ομελέτα τον γαμπρό, ενώ το ίδιο φαγητό έστελναν σε φίλους και συγγενείς για να γνωστοποιήσουν τη γέννηση των παιδιών. Στην Καππαδοκία, καϊγκανά ετοίμαζαν την επόμενη μέρα των Χριστουγέννων σε ανάμνηση της λεχώνας Παναγίας.

Ο «ντολμάς του Αϊ-Βασίλη». Η μαγείρισσα Σούλα Μπόζη αναφέρει ότι ένα άλλο γιορτινό φαγητό ήταν ο «ντολμάς του Αϊ-Βασίλη». Γέμιζαν ένα ολόκληρο αρνί, ή μόνο τα δύο πλευρά του, με ρύζι ή πλιγούρι, με κρεμμύδια, φουντούκια, καρυδόψιχα, σταφίδες και μπαχαρικά. Το έραβαν και το έψηναν όρθιο και σκεπασμένο μέσα στο ταντούρι, από το βράδυ έως το πρωί της επόμενης μέρας. Το ρύζι και οι ξηροί καρποί της γέμισης συμβόλιζαν την προσδοκία για αφθονία (μπερεκέτι).

Βασιλόπιτα, παράδοση άρρηκτα συνδεδεμένη με την Καισάρεια. Από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι που στρώνεται στη Νεοκαισάρεια Ιωαννίνων δεν λείπει η βασιλόπιτα, η «ιστορία» της οποίας είναι συνδεδεμένη με την Καισάρεια. Η παράδοση λέει ότι όταν ξεκίνησαν οι διωγμοί των χριστιανών επί του Επισκόπου Βασιλείου, για να σώσουν την πόλη τους μάζεψαν χρυσαφικά με σκοπό να τα προσφέρουν ως αντάλλαγμα. Όταν ο τύραννος ηγεμόνας και οι στρατιώτες του λεηλατούσαν την Καισάρεια, μια μεγάλη λάμψη στον ουρανό και ένα χρυσός καβαλάρης, ο μάρτυρας Άγιος Μερκούριος, τους αφάνισε και σταμάτησε την καταστροφή. Έτσι, τα χρυσαφικά που είχαν συγκεντρωθεί έπρεπε να επιστραφούν στους χριστιανούς της πόλης.

Επειδή ήταν πολύ δύσκολο να γίνει δίκαιη επιστροφή, ο Επίσκοπος Βασίλειος πρότεινε να ζυμώσουν οι γυναίκες μικρές πίτες μέσα στις οποίες τοποθέτησε ένα χρυσαφικό και τις μοίρασε στους πιστούς. Ως εκ θαύματος ο καθένας βρήκε μέσα στην πίτα ό,τι ήταν δικό του. Από τότε η βασιλόπιτα με το «φλουρί» συμβολίζει τη χαρά, τη δικαιοσύνη και την ηρεμία στο κάθε σπίτι.

http://www.icookgreek.com/

Λαχανοντολμάδες αυγολέμονο

Υλικά

1 φρέσκο λάχανο , 1/2 κουτάλα ελαιόλαδο
Ψιλοκομμένο κρεμμύδι ξερό ( αν θέλουμε το βάζουμε για 5 λεπτά σε νερό να φύγει η σπιρτάδα )

Για τη γέμιση

1 φλιτζάνι ρύζι .
1 κρεμμύδι ξερό και 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ,όλα ψιλοκομμένα
λίγο άνηθο και λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένα
ελαιόλαδο 1/2 κουτάλα
αλάτι, πιπέρι
1 ασπράδι ια να δέσουν τα υλικά μας

Για το αυγολέμονο
αυγά 1 ή 2 κρόκοι
1 ,5 στιμμένο λεμόνι , αλεύρι


Εκτέλεση

Χαράζουμε κυκλικά το λάχανο, με μαχαίρι. και αφαιρούμε το κοτσάνι .Με το άνοιμα προς τα κάτω , τοποθετούμε το λάχανο , σε μια κατσαρόλα με νερό που βράζει. και το αφήνουμε περίπου ένα τέταρτο να μαλακώσει .

Ανακατεύουμε στο μπολ όλα τα υλικά της γέμισή μας .Παίρνουμε μια κουταλιά για να γεμίσουμε ένα ένα τα φύλλα του λάχανου .Τα γεμίζουμε ,διπλώνοντάς τα προσεκτικά ,σε ντολμαδάκια.

Στρώνουμε τα ντολμαδάκια. ,στη σειρά τον ένα κοντά στον άλλο , σε μια κατσαρόλα και καλύπτουμε με ένα πιάτο για να μην ξετυλιχτούν.και   περιχύνουμε με ζωμό ή με νερό, ίσα που να σκεπάζονται .

Προσθέτουμε το λαδάκι μας ,αλάτι πιπέρι και ότι αρωματικό θέλουμε ( άνηθο, μαϊντανό, καροτάκι ,ψιλοκομμένα

Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε περίπου και 3 τέταρτα με μια ώρα

Στο τέλος και  αφού το κατεβάσουμε απ τη φωτιά για να μην μας κόψει το αυγό  ,περιχύνουμε με το αυγολέμονο

Για το αυγολέμονο,

Χτυπάμε τους κρόκους με το χυμό 2 λεμονιών προσθέτοντας 4 κ.σ. ή περισσότερο αλεύρι. και με τον χυλό περιχύνουμε το φαγητό μας κουνώντας την κατσαρόλα μας για να πάει παντού.

Αν θέλουμε με το ρύζι βάζουμε και κιμά φρέσκο

Αν πάλι θέλουμε το φαγητό μας να είναι νηστήσιμο , αφαιρούμε τα αυγά και τον χυλό μας τον κάνουμε με λεμόνι χυμό λαχανικών και αλεύρι

καλή επιτυχία !!!

Συνταγή της μητέρας  ( Λευκάδα 1960 ) κ Κατερίνας Σταύρακα  Περδικάρη 

Γιορτές και σακχαρώδης διαβήτης Της Μαριάννας Σταματιάδου

«Χριστούγεννα Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου»

Ήμερες χαράς γιορτής και απόλαυσης.

Όταν λέμε απόλαυση εννοούμε βέβαια και τον μεγάλο «Πειρασμό»των γλυκών.

Μικροί και μεγάλοι ακόμα και αυτοί που κάνουν κάποια δίαιτα περιμένουν τις ημέρες αυτές για να ξεφύγουν.

Ισχύει άραγε για όλους αυτό;

Ισχύει άραγε και για τους διαβητικούς;

Η διατροφή θεωρείτε ακρογωνιαίος λίθος στη ρύθμιση του ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη.

Σύμφωνα με τις σύγχρονες συστάσεις το άτομο με διαβήτη μπορεί να καταναλώσει μεγάλο εύρος τροφών ,μέσα στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, την οποία άλλωστε στην πραγματικότητα θα πρέπει να ακολουθήσουν όλοι ανεξάρτητα από το αν έχουν η όχι διαβήτη.

Μέσα στα πλαίσια της υγιεινής διατροφής, καλό είναι να υπάρχει ποικιλία και ισορροπία μεταξύ των διαφόρων συστατικών της τροφής

Για τους διαβητικούς πρέπει να εστιάσουμε στους υδατάνθρακες.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται λόγω σύγχυσης που μπορεί να προκληθεί με την χρήση των όρων όπως υδατάνθρακες και σάκχαρα

Η λέξη σάκχαρα αναφέρεται στους απλούς υδατάνθρακες, δηλαδή μια υποκατηγορία υδατανθράκων.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Στις ετικέτες των συσκευασιών.

Υπάρχουν εταιρίες τροφίμων οι οποίες στην προσπάθεια τους να κάνουν πιο ελκυστικά τα προϊόντα τους (τρόφιμα, γλυκά, μπισκότα χυμούς, σοκολάτες κλπ )δηλώνουν μόνον τα σάκχαρα και όχι το σύνολο υδατανθράκων, ενέργεια που μπορεί να οδηγήσει σε λάθος τους διαβητικούς.

Το είδος των υδατανθράκων έχει επίσης σημασία π.χ. είναι καλύτερα να προτιμάμε μακαρόνια και μάλιστα al dente παρά ψωμί, γιατί τα πρώτα έχουν μικρότερο γλυκαιμικό δείκτη σε σχέση με ισοδύναμη ποσότητα ψωμιού και επομένως ανεβάζουν λιγότερο το μεταγευματικό σάκχαρο.

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αγνοούμε την ποσότητα.

Μέτρο, μέτρο σ’ όλα .

Τι γίνετε όμως με την ζάχαρη και τα γλυκά ;

Σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις η κατανάλωση γλυκών δεν απαγορεύεται στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, ωστόσο χρειάζεται προσοχή στο είδος και την ποσότητα του επιδορπίου που πρόκειται να καταναλωθεί.

Τα γλυκά είναι συνήθως πλούσια σε υδατάνθρακες και λίπος, συστατικά που ευθύνονται για την αύξηση του μεταγευματικού σακχάρου και την πρόσληψη θερμίδων.

Τα τελευταία χρόνια η ραγδαία ανάπτυξη των γλυκαντικών ουσιών - τεχνητών και φυσικών (ασπαρτάμη, ακεσουλφαμικό κάλιο, μαλτοδεξτρόζη, σορβιτόλη, σουκραλόζη, στέβια), όσο και των προϊόντων τύπου “light”, οδήγησε στην παραγωγή πολλών νέων προϊόντων, ανάμεσα στα οποία πα¬ γωτά και επιδόρπια, τα οποία έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος και ζάχαρη.

Αν και τα προϊόντα αυτά απευθύνονται κυρίως σε άτομα που προσέχουν το βάρος τους ή θέλουν να χάσουν μέρος του βάρους τους, μπορούν να καταναλωθούν και από ένα διαβητικό άτομο.

Τα γλυκά, ωστόσο, είναι τροφές οι οποίες παρ’ όλο που δεν προσφέρουν συνήθως απαραίτητα συ¬ στατικά στον οργανισμό, ικανοποιούν το αίσθημα της απόλαυσης και αποτελούν πραγματικό «πειρασμό».

Γι’ αυτό, παρά τις όποιες απαγορεύσεις, καταναλώνονται συχνά και από τα διαβητικά άτομα.

Το άτομο με διαβήτη πρέπει να προσέξει την ποσότητα του γλυκού που θα καταναλώσει, να πάρει τη σωστή δόση του φαρμάκου και να συνυπολογίσει την τιμή του σακχάρου πριν από τη λήψη του γλυκού αλλά και την ενδεχόμενη άσκηση που πρόκειται να ακολουθήσει, ώστε ο γλυκός πειρασμός να μη καταλήξει με πικρή επίγευση.

Η κατανάλωση τροφών για διαβητικά άτομα με επιπρόσθετη φρουκτόζη έχει βρεθεί ότι προκαλεί αύξηση των τριγλυκεριδίων του αίματος.

Τα παραδοσιακά γλυκά των εορτών, ο κουραμπιές , το μελομακάρονο, η βασιλόπιττα ,μπορούν να καταναλωθούν σε μικρή ποσότητα, άλλωστε το κλασικό μέγεθος είναι περίπου 50gr , είναι ιδανικό.

Μπορούμε να παρασκευάσουμε τους κουραμπιέδες με γλυκαντική ουσία και να τους πασπαλίσουμε με το ίδιο υλικό.

Η διαφορά ανάμεσα στον κουραμπιέ και το μελομακάρονο είναι, ότι ο πρώτος έχει ζάχαρη και κορεσμένο λίπος λόγω βουτύρου, ενώ το μελομακάρονο έχει μέλι και ελαιόλαδο, τα οποία είναι ποιο υγιεινά.

Και για τα δυο όμως χρειάζεται μέτρο, αφού μια μπουκιά μας αποδίδει αντιστρόφως ανάλογα προς το μέγεθος θερμίδες.

Η βασιλόπιττα καταναλώνεται μια φορά το χρόνο και δεν υπάρχει λόγος να στερηθεί κάποιος ένα μικρό κομμάτι στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι.

Αφού όμως η ζάχαρη που είναι και η βενζίνη του εγκεφάλου, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα δεν απαγορεύεται, ας την προτιμήσουμε με τον σωστό τρόπο και με μέτρο, διότι έχει παρατηρηθεί ότι όσοι χρησιμοποιούν προϊόντα με γλυκαντικά η light πολύ συχνά υπερβάλουν, με αποτέλεσμα την αύξηση κατά πολύ του προσλαμβανομένου λίπους.

Επιπλέον τα προϊόντα με γλυκαντικές ουσίες είναι ακριβότερα, πολλές φορές η τιμή τους είναι τετραπλάσια.

Παν μέτρον άριστον!

Είμαστε Έλληνες και ακoλουθούμε τα σοφά λόγια των προγόνων μας και στην ζάχαρη και τα γλυκά.

Καλά και Ευτυχισμένα Χριστούγεννα για όλους και εύχομαι η νέα χρονιά να φέρει στον καθένα μας ότι επιθυμεί!

*Η Μαριάννα Σταματιάδου είναι ιατρός παθολόγος, λιπιδιολόγος, διατροφολόγος – διαβητολόγος.

http://www.thebest.gr/