Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

DIY: Στολίστε το σπίτι με υλικά από την κουζίνα!









Θέλετε έναν αέρα ανανέωσης στο χριστουγεννιάτικο στολισμό του σπιτιού σας; Εμπνευστείτε και δημιουργήστε τα πιο ιδιαίτερα στολίδια και διακοσμητικά που όλοι θα λατρέψουν!


Μπισκοτένια στολίδια:

Σε μία κατσαρόλα βάζετε ½ φλιτζάνι κορν φλάουρ και 1 φλιτζάνι μαγειρική σόδα. Προσθέτετε ¾ της κούπας νερό κι ανακατεύετε.

Τοποθετείτε τη κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά και ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά.

Αφήνετε τη ζύμη να κρυώσει για λίγα λεπτά και τη ζυμώνετε για λίγο.

Πασπαλίζετε μία επιφάνεια με κορν φλάουρ και ανοίγετε τη ζύμη με έναν πλάστη. Κόβετε στα σχήματα που θέλετε με τη βοήθεια ενός κουπ πατ. Στρώνετε τα στολίδια σε ένα ταψί με λαδόκολλα και κάνετε μικρές τρύπες στην κορυφή τους με ένα ξύλινο καλαμάκι, για να μπορέσετε να τα κρεμάσετε.

Ψήνετε στους 170 βαθμούς για 1 ώρα περίπου.

Έτοιμα για στόλισμα!






Στολίδια από κουπ πατ:

Κολλήστε γύρω από κουπ πατ ταινία σε διάφορα χρώματα και σχέδια.

Πάρτε λίγο μαλλί, κάντε το ένα κόμπο στο κουπ πατ και γυρίστε το γύρω γύρω, ώστε να καλυφθεί όλο το εσωτερικό του.

Ντύστε τα κουπ πατ-ανθρωπάκια με ρουχαλάκια από δαντέλα, τρέσα ή φιογκάκια.

Δέστε τα με κορδέλα ή σπάγκο για να τα κρεμάσετε στο δέντρο.






Άδεια βάζα κουζίνας με χριστουγεννιάτικα στολίδια

Πάρτε ένα βάζο από την κουζίνα σας, προσθέστε παλιές μπάλες που δε χρησιμοποιείτε πια ή παλιά παιδικά χριστουγεννιάτικα παιχνίδια, κουκουνάρια, βελανίδια και άλλα υλικά από την φύση. Τέλος μπορείτε να τυλίξτε το στόμιο του βάζου με σπάγκο ή κορδέλα.




Μπολ με σοκολατάκια:

Τοποθετείστε μέσα σε μεγάλα μπολ σοκολατάκια ή τρουφάκια. Μπορείτε να διακοσμήσετε το τραπέζι σας με χριστουγεννιάτικα μπαστουνάκια ή φύλλα από έλατο και να δημιουργήσετε μαζί με το μπολ με τα σοκολατάκια, μια όμορφη γιορτινή εικόνα.


https://www.stronoumetrapezi.gr/

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

ΝΙΚΟΣ ΦΛΩΡΟΣ : ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ



Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2014

Ο ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΝΙΚΟΣ ΦΛΩΡΟΣ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τρίπολη Αρκαδίας.






Από πολύ νωρίς άρχισε να ζωγραφίζει και το 1983 παίρνει μέρος σε έναν διαγωνισμό ζωγραφικής στο Αρκαδικό Φεστιβάλ, όπου παίρνει το πρώτο βραβείο από τα χέρια της Μελίνας Μερκούρη.
Σε εκείνο το φεστιβάλ είχε την ευκαιρία να γνωρίσει μεγάλους Έλληνες ζωγράφους όπως τονΤσαρούχη και το Φασιανό.
O Νίκος Φλώρος έδειξε ότι δεν φοβόταν το χρώμα. Σε εκείνο το διαγωνισμό έφτιαξε ένα κίτρινο σιταροχώραφο με ένα μαύρο δέντρο στη μέση και έναν γαλάζιο ουρανό με σύννεφα. Τον πίνακα αυτό τον πήρε η Μελίνα για το γραφείο της στο Υπουργείο Πολιτισμού!




Ο δεκατριάχρονος τότε Νίκος ένιωσε τη πρώτη επιβεβαίωση για το ταλέντο του. Μάλλον το κατάλαβε την επόμενη ημέρα στο σχολείο, όπου οι καθηγητές του άρχισαν να τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Σταμάτησαν να μου φωνάζουν για τα μαθήματα θυμάται γελώντας σαν να υπήρχε ξαφνικά μια ιδιότυπη καλλιτεχνική ασυλία.

Μετά το γυμνάσιο η οικογένεια του μετακομίζει στην Αθήνα
και ο Νίκος αρχίζει να κάνει μαθήματα σχεδίου. Έκανε παρέα με ζωγράφους και ανθρώπους της τέχνης γιατί «δεν μπορούσε να συμβαδίσει με τους συνομήλικούς του, δεν είχε τίποτα τα πει μαζί τους».Τελειώνει το λύκειο και παράλληλα τελειώνει τις σπουδές του στο Ελληνικό Ωδείο, παίρνοντας πτυχίο πιάνου. Αμέσως, φεύγει για το Παρίσι, όπου φοιτά στη Σχολή Καλών Τεχνών (École des Beaux Arts).





Είναι πρόεδρος του Ιδρύματος George Best Costacos Foundation που ιδρύθηκε το 2009 και ειδικεύεται στην έρευνα για τον καρκίνο του εγκεφάλου. 
Επιθυμία του είναι να στηρίξει με τα έργα του το Κέντρο Ζωής και την εκστρατεία ενάντια στον ιό H.I.V. 






Ζει και δημιουργεί κυρίως στο εξωτερικό. Είναι όμως υπερήφανος για την καταγωγή του, παρόλο που στην Ελλάδα δεν αγκάλιασαν την τέχνη του. Αν και ζει πολλά χρόνια στο εξωτερικό, η γλώσσα που χρησιμοποιεί πάντα στις συνεντεύξεις και τις παρουσιάσεις του είναι η ελληνική.






Η ιδιαιτερότητα και η μοναδικότητα των έργων του οφείλεται στα θέματα, στα υλικά και στον τρόπο χρησιμοποίησής τους. Η τέχνη του δεν αποτελείται από πινέλα και μπογιές αλλά από αλουμίνιο και συγκεκριμένα από κουτάκια αναψυκτικών. Εκατομμύρια κουτάκια αναψυκτικών γίνονται νήμα που υφαίνουν το ύφασμα με το οποίο δημιουργεί τις τουαλέτες που φορέθηκαν από τη Μαρία Κάλλας και από τη Γκρέις Κέλι του Μονακό.






Η απαστράπτουσα βραδινή τουαλέτα της Μαρία Κάλλας αποτελείτε από 4.000 κουτάκια coca-cola light ενώ ο χρόνος που χρειάστηκε ο καλλιτέχνης για να φέρει το έργο εις πέρας ήταν περίπου τρία χρόνια.




Έχει εκθέσει τη δουλειά του στο Whitney Museum of American Art το 2004, στοMetropolitan Club, στην French Heritage Society και στο Greek Consulate της Νέας Υόρκης, στο παλάτι Ηofburg στη Βιέννη, ενώ πολλά από τα έργα του κοσμούν ιδιωτικές συλλογές. 

Στην Ελλάδα, είχαμε την τύχη να θαυμάσουμε από κοντά τα αριστουργηματικά έργα του, στην Αθήνα στο Μέγαρο Μελά, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Κυκλαδικής Τέχνης, στοΑρχαιολογικό Μουσείο και στη Ρόδο στο Παλάτι των Ιπποτών. Τα κοστούμια τηςθεατρικής παραγωγής NARCISE του Jean Jacques Rousseau, είναι δικές του δημιουργίες.Έχει αποσπάσει πολλά πρώτα βραβεία, με κορωνίδα αυτό που πήρε από το Διευθυντή του Ινστιτούτου Κοστουμιών του Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης, Harold Koda.





Αν και η παγκόσμια αναγνώριση είναι τεράστια, στην Ελλάδα ο Νίκος Φλώρος είναι σχεδόν άγνωστος. «Μόνο στην Ελλάδα δεν υπάρχω. Εδώ δεν με ξέρει κανείς. Δεν περιμένω να δω τι θα κάνει η χώρα μου για μένα, αλλά τι θα κάνω εγώ για τη χώρα μου. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν μικρό πρεσβευτή, πάντα τονίζω την καταγωγή μου. Και όλοι οι Έλληνες έχουμε έναν πολυμήχανο Οδυσσέα μέσα μας. Η τέχνη είναι ο Δούρειος Ίππος, μας βοηθά να επιβιώσουμε. Και η Ελλάδα ανά τους αιώνες από την τέχνη της σώθηκε,ποτέ από τους τεχνοκράτες.»





Στις 3 Δεκεμβρίου του 2014, η Ρωσία υποδέχεται και πάλι τον Έλληνα γλύπτη Νίκο Φλώρο, αυτή τη φορά για τον επίσημο εορτασμό της συμπλήρωσης των 400 ετών από το θάνατο του Έλληνα ζωγράφου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο).
Σ' ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία-μνημεία του κόσμου, το Κρατικό Μουσείο του καθεδρικού Ναού του Αγίου Ισαάκ της Αγίας Πετρούπολης, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της νέας έκθεσης του διάσημου Έλληνα καλλιτέχνη.





Η Έκθεση στο κρατικό μουσείο του καθεδρικού Ναού του Αγίου Ισαάκ θα διαρκέσει από τις 3 Δεκεμβρίου του 2014 έως τις 14 Ιανουαρίου 2015 και τελεί υπό την υποστήριξη των Ελληνικών υπουργείων Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, καθώς και του Γενικού Προξενείου Ελλάδος στην Αγία Πετρούπολη.

Το καλλιτεχνικό έργο του Νίκου Φλώρου έχει επανειλημμένα λάβει παγκόσμια αναγνώριση και διακρίσεις, ενώ έχει καλυφθεί από διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία (Itar-Tass, Fashion TV, Reuters, BBC, Sky News, ABC News, New York Times, Vogue, W, Associated Press, La Republica, International Wall Street, Getty images) και πολλά άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σ' ολόκληρο τον πλανήτη.


ΠΗΓΗ: http://www.arcadiaportal.gr/
ΠΗΓΗ: http://www.stu.gr/blog/

http://tessysamalgamer.blogspot.gr/2014/11/blog-post_51.html

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Τι έτρωγαν καθημερινά οι Αρχαίοι Έλληνες;



Νοεμβρίου 12, 2017





Αν καλούσαμε για δείπνο μερικά από τα σπουδαιότερα μυαλά της αρχαίας Ελλάδας, όπως τον Ηρόδοτο, τον Ηρακλή και τον Αριστοφάνη, σίγουρα θα τους ξαφνιάζαμε με τον πλούτο και την ποικιλία των τροφών που θα τους προσφέραμε. Κι αυτό γιατί πολλές από τις σημερινές τροφές ήταν εντελώς άγνωστες στην εποχή τους, ενώ οι συνήθειές μας όσον αφορά τη διατροφή διαφέρουν σημαντικά.



Πρώτα απ’ όλα σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν οι σύγχρονοι διατροφολόγοι σχετικά με τα οφέλη ενός πλουσιοπάροχου πρωινού, οι αρχαίοι Έλληνες, ξεκινούσαν τη μέρα τους με ένα πολύ λιτό γεύμα, το οποίο περιελάμβανε λίγο κριθαρένιο ψωμί, βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί, μαζί με ελιές και σύκα. Ένα επίσης σύνηθες πρωινό ήταν ο «κυκεώνας», ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι, αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, που πίστευαν ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.



Το μεσημέρι συνήθιζαν να τρώνε ψάρια, όπως τσιπούρες, μπαρμπούνια, σαρδέλες και χέλια, όσπρια και κυρίως φακές, φασόλια, ρεβίθια, μπιζέλια και κουκιά, ψωμί, τυρί, ελιές, αυγά, ξηρούς καρπούς και φρούτα. Μια ακόμα αντίθεση με τη σημερινή εποχή παρατηρείται και σε ό,τι αφορά το δείπνο, καθώς αν και σήμερα οι γιατροί συμβουλεύουν να είναι ιδιαίτερα ελαφρύ, οι πρόγονοί μας το θεωρούσαν το πιο σημαντικό και μεγάλο γεύμα της ημέρας. Συνοδευόταν και από επιδόρπια, τα λεγόμενα “τραγήματα”, που μπορεί να ήταν φρούτα φρέσκα ή ξηρά, κυρίως σύκα, καρύδια και σταφύλια ή γλυκά με μέλι.



Οι αρχαίοι έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στο χοιρινό και το μοσχάρι, ενώ σπανιότερα έτρωγαν κατσίκι και αρνί. Επίσης αγαπούσαν πολύ και το κυνήγι, κυρίως τις τσίχλες, τα ορτύκια και τα ελάφια. Αγαπούσαν όμως και τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρητικοί έτρωγαν από την εποχή του Μίνωα. Μπορεί τα φρούτα και τα λαχανικά να είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο καθημερινό τους τραπέζι, ωστόσο δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ποικιλία όση σήμερα. Μπορεί να μην υπήρχαν φρούτα όπως τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, τα ροδάκινα και οι μπανάνες, αλλά μεγάλη ζήτηση είχαν τα αχλάδια, τα ρόδια, τα μήλα, τα σύκα, μούρα, τα κεράσια και τα δαμάσκηνα. Όσον αφορά τα λαχανικά, οι Αθηναίοι τα καλλιεργούσαν στους κήπους τους και είχαν ιδιαίτερη αγάπη στους βολβούς, τα μαρούλια, τα αγγούρια, τον αρακά, τις αγκινάρες, τα βλίτα, το σέλινο, τον άνηθο και το δυόσμο. Άλλα πάλι, όπως τα μανιτάρια, το μάραθο, τα σπαράγγια, ακόμα και τις τρυφερές τσουκνίδες, τα αναζητούσαν στις ακροποταμιές και τα χωράφια. Μεγάλη αγάπη είχαν και στο ψωμί, αφού συνήθιζαν μάλιστα να φτιάχνουν αρκετά είδη, από λαγάνες, σιμιγδαλένιους άρτους και ψωμί από χοντράλευρο, μέχρι ψωμί από κεχρί.



Τα ράφια της κουζίνας ενός αρχαίου ελληνικού σπιτιού έπρεπε να είναι πάντα εφοδιασμένα με διάφορα μπαχαρικά και καρυκεύματα, όπως ρίγανη, βασιλικό, δυόσμο, θυμάρι, κάρδαμο, κόλιανδρο, κάππαρη και σουσάμι, τα οποία συνήθιζαν να προσθέτουν για να κάνουν πιο γευστικά τα πιάτα τους. Τα περισσότερα φαγητά ήταν ιδιαίτερα ελαφριά, καθώς γίνονταν ψητά στο φούρνο και στη σούβλα, ενώ το ίδιο ίσχυε και για τα γλυκά, καθώς, αφού δεν υπήρχε η ζάχαρη και το κακάο, παρασκευάζονταν από αλεύρι , φρούτα ξερά ή φρέσκα και μέλι. Κάθε γεύμα φυσικά το συνόδευαν με κρασί, ενώ από το τραπέζι δεν έλειπε ποτέ το ελαιόλαδο, το οποίο θεωρούσαν δώρο της θεάς Αθηνάς στην πόλη τους.



Σε κάθε περίπτωση οι αρχαίοι ήταν λιτοδίαιτοι. Γι’ αυτό άλλωστε και είχαν αυτοχριστεί ‘μικροτράπεζοι’ και ‘φυλλοτρώγες’. Κατανάλωναν μεγάλη ποικιλία τροφών, αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες, καθώς θεωρούσαν ότι στόχος του φαγητού ήταν να τέρψει τον ουρανίσκο και όχι να χορτάσει το στομάχι. Οι πιο σκληροπυρηνικοί των Ελλήνων ήταν οι Σπαρτιάτες που ακόμη και στη διατροφή τους ακολουθούσαν τη λακωνική λιτότητα με το καθημερινό τους διαιτολόγιο να περιλαμβάνει μια κούπα από «μέλανα ζωμό» και ένα κομμάτι ψωμί, ενώ σε ιδιαίτερες περιστάσεις και γιορτές βραστό χοιρινό, λίγο κρασί και πίτα.

olivemagazine

Loading...

ΕΠΙΒΙΩΣΗ: Αυτός είναι ο ξεχασμένος τρόπος για να χτίζουμε τα σπίτια μας. Ας το μάθουμε γιατί ποτέ δεν ξέρεις Νοεμβρίου 12, 2017







Ναι είναι αλήθεια, υπάρχει και αυτός ο ξεχασμένος τρόπος για να χτίζουμε τα σπίτια μας. Έρχονται τα παιδιά από το cob.gr να μας το θυμίσουν.
Με τα χέρια και τα πόδια σχηματιστούν μάζες πηλού αναμεμιγμένου με άμμο και άχυρο οι οποίες τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη διαμορφώνοντας έτσι μονολιθικές κατασκευές με μεγάλη σταθερότητα.


Η λέξη κομπ προέρχεται από μια παλιά αγγλική λέξη cob που σημαίνει σβώλος. Μία από τις πιο αρχαίες τεχνικές χτισίματος με γήινα υλικά.









Η διαφορά του κομπ από το κτίσιμο με πλίνθους συνίσταται στην ευκολία της κατασκευής και την ελευθερία του σχεδιασμού. Εφόσον δεν απαιτούνται ίσιες φόρμες ή καλούπια το ίδιο το υλικό οδηγεί σε οργανικά σχήματα: καμπύλοι τοίχοι, θόλοι και αψίδες. Χτίζοντας με το κομπ είναι εμπειρία παρόμοια με γλυπτική με πηλό.
Τα γήινα σπίτια είναι δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά τον χειμώνα. Η αντοχή τους σε μια μεγάλη γκάμα καιρικών συνθηκών τα κάνει άνετα και βιώσιμα στα πιο κρύα κλίματα αλλά και συνθήκες ερήμου. Οι τοίχοι με πάχος που κυμαίνεται από 40 έως και 60 εκατοστά έχουν τεράστια θερμική μάζα και επαρκή μόνωση ειδική για χρήση παθητικών ηλιακών συστημάτων θέρμανσης. Απαιτείται ελάχιστη πρόσθετη θέρμανση τον χειμώνα και καθόλου ψύξη ακόμη και τις πιο ζεστές μέρες. Το κομπ χρησιμοποιήθηκε επί χιλιετίες ακόμη και στις σκληρές κλιματολογικές συνθήκες των βρετανικών ακτών στο ύψος των Αλεούτιων νήσων. Χιλιάδες άνετα και γραφικά σπίτια από κομπ στην Αγγλία κατοικούνται συνέχεια εδώ και αιώνες έχοντας μάλιστα και πολύ μεγάλη τρέχουσα εμπορική αξία.
Η αναγέννηση του κομπ ξεκίνησε στην Αμερική όπου απολαμβάνει μια συνεχώς αυξανόμενη δημοσιότητα όχι μόνο λόγω των παραπάνω αναφερομένων πλεονεκτημάτων αλλά και από την δυνατότητα που προσφέρει στον ιδιοκτήτη – κατασκευαστή να αποφύγει τα τεράστια οικονομικά φορτία και τις δεσμεύσεις που συνεπάγεται η αγορά κατοικίας.
Αυτή η αρχαία τεχνική δεν συνεισφέρει στην καταστροφή των δασών, την κατασπατάληση των ορυκτών πόρων, την μόλυνση και ούτε εξαρτάται από βιομηχανικά υλικά και βαριά μηχανήματα. Η γη είναι μη τοξική και τελείως ανακυκλώσιμη. Σ’ αυτή την εποχή της περιβαλλοντολογικής υποβάθμισης και της έλλειψης φυσικών πόρων με τις χιλιάδες κρυμμένες τοξίνες στα σπίτια μας δεν είναι λογικό να επιστρέψουμε στο πιο αθώο φθηνό και υγιεινό οικοδομικό υλικό;

Δείτε το βιντεο:



https://youtu.be/CHabuf5wA4E


Loading..

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017